Slezskoostravský hrad i Zámek Fryštát

Sobota, 30 czerwca 2018 · dodano: 02.07.2018 | Komentarze 0

Na koniec miesiąca, tak co by 1000 wpadło.
Po całym tygodniu deszczy wreszcie sobota w miarę. Wybieramy się do Ostrawy.
Jedziemy najpierw lasami na Kobiór, Brzeźce Koło Jeziora Łąka, Wisła Wielka, Strumień (tutaj stajemy na chwilkę na rynku), Rychułd, Pruchna , Kończyce Małe (bokami przez park). Tutaj przekraczamy granice.
Najpierw jedziemy na Zámek Fryštát - robimy kilka zdjęć. Oglądamy rynek. Kierujemy się częściowo bocznymi, częściowo głównymi drogami (ale nie ma źle ani razu nikt nie wyprzedza na gazetę) na Slezskoostravský hrad czyli Zamek w Śląskiej Ostrawie. Jest akurat jakiś dzień otwarty i wstęp na zamek jest darmowy. Trwają jakieś koncerty. Siadamy, trochę sluchamy ;) W końcu nachodzi nas ochota na Czeskiego Radegasta. Kosztuje 37 koron, a mamy akurat ostatnie 40 (cóż jedno na pół). Zadowolona proszę jednego i tu się zaczyna...
Pani mówi coś, że za mało. Nie rozumiem o co chodzi. Przychodzi  drugi Czech, pokazuje szklankę, pokazuje mało. Tłumaczy na translatorze w telefonie "Filiżanka kosztuje" myślę o co chodzi? Nie załapaliśmy, że o kaucje ponieważ kubki wyglądały jak zwykłe plastiki.
W końcu jakaś Czeszka tłumaczy po angielsku no wreszcie zrozumieliśmy :) Nie mieliśmy więcej, ale uprzejma obsługa pozwoliła nam wypić przy stoliku niedaleko i kaucji nie pobrali. Poźniej po otrzymaniu kubka, skapłam się, że to nie taki zwykły plastik tylko dosyć twardy. Po krótkiej przerwie i posileniu się, wracamy do Polski. Kierujemy się na Rychwałd i Lutynię Dolną. Na wyjeździe z Ostrawy czekają nas dosyć podjazdy, pod ostatni już nie wyrabiam i prowadzę. Jedziemy następnie jakimś szlakiem zielonym pieszym. Zapatrzyłam się na jeziorko i.... wpadam do dziury. Nie dużej, ale nadgarstek przyjmuje uderzenie (jak wiadomo w przełaju amora nie ma). Nic się poważnego nie stało, ale rękę obiłam dosyć. Do końca wycieczki opieram na kierownicy praktycznie tylko jedną rękę. Pod sam koniec się kusimy na jeszcze jednego Radegsta (po drodze wypłaciliśmy jeszcze korony)  27 koron jedno, a tym razem jeszcze lepsze.
Siedzimy w fajnym ogródku, odpoczywamy. Po przerwie kierujemy się w stronę granicy którą przekraczamy w polu kukurydzy. Łaziska, Podbucze. Tutaj zapada decyzja , że kierujemy się do Rybnika na pociąg. Teoretycznie to tylko 30 km różnicy pociąg- dom, ale dzisiejsza trasa już i dała popalić. Marlkowice, Jankowice i.. Rybnik Paruszowiec. Na stacji dwójka ludzi pijanych przebywa się i demoluje stacje (niektórzy powinni mieć kategoryczny zakaz picia) Czekamy 30 min i wsiadamy w pociag.
Fajny dzień.

Tutaj przekraczamy granicę.

Rynek Frysztat

Zamek Frysztat

Zamek Ostrawa

Podjazdy są.. :)

Granice przekraczamy w polu kukurydzy :)

DPD tydzień

Piątek, 29 czerwca 2018 · dodano: 29.06.2018 | Komentarze 0

wtorek-  DPD 8 km
środa - DPD- 23 km. No i stało się. Niestety przenieśli mi firmę dalej. Teraz mam 11.5 km w jedną stronę.
piątek- DPD - 23 km. W sumie, póki pogoda nie ma co narzekać na tą pogodę. Po drodze jadę przez Trzy Stawy, po wczorajszych opadach pojawiły się grzybki, w sumie psioki ale ładnie wygląda ;). W połowie drogi miałam okazję podziwiać mamę kaczkę z młodymi. Słodko. Może jednak te dojazdy nie będą takie złe ;)

Mikoszewo- Gdańsk. Na pociag.

Wtorek, 19 czerwca 2018 · dodano: 20.06.2018 | Komentarze 1

Po trzech dniach bez roweru wsiadamy. Już nic nie boli. Jedziemy na prom Mikoszewo-Świbno. Przedzieramy się na drugą strone i jedziemy ścieżką rowerową stronę Gdańska na pociąg. W Gdańsku przedarcie się przez stare miasto na pociąg. Wieczorem jeszcze z Katowic do domu na Piotrowice.

Wspaniały wypad. Obyło się bez żadnych poważnych awarii (1 dętka Kamila). Co najbardziej bolało? Ręce przy nadgarstkach. Nawet nie nogi. Na drugim miejscu tyłek ;). Było fajnie, zobaczyłam całe pola sadów, kukurydzy i kapusty. Fajna droga, ale nie warto trzymać się bezpośrednio przy Wiśle. Przy samej Wiśle są główne drogi.
Nad morzem zwiedziliśmy jeszcze pieszo Gdańsk, pobliski Jantar no i spełniłam swoje największe nadmorskie marzenie- galop po plaży. Było cudownie.
Do tego straciłam 9 cm w talii i 5 cm w tyłku ;)

FILMIK WRZUCĘ NIEDŁUGO. PÓKI CO WRZUCAM NIŻEJ FOTKI :)

Wyprawa nad morze. Odcinek Laskowice- Mikoszewo

Piątek, 15 czerwca 2018 · dodano: 20.06.2018 | Komentarze 0

Ostatni dzień. Zbieramy się ok 7.  Głaskamy jeszcze miejscowe koty grubaski. Przedzieramy się przez piachy aby się wydostać z wioski. Nowy Targ, Stary Targ w stronę Malborka. Chcemy zwiedzić zamek, ale 20 min po otwarciu jest już chyba ze 100 autokarów i nie było by jak zostawić rowerów. Oglądamy więc "z boku". Zamek jest ogromny robi wrażenie.  Stajemy posilić się w Maku. Szukamy noclegów nad morzem.  Gdyby nie roweru, udało by się za pierwszym razem. Rozbawiają mnie ludzie którzy na pytanie "Czy można bezpiecznie zostawić rowery?" mówią "ależ oczywiście można wprowadzić na posesje nawet stojak mamy". No dziękuje za łaskę , że na posesje można wprowadzić... w końcu po 4 telefonie znajduje się Pan który oferuje zamknięcie ich w garażu. Nie płacimy drogo 80 zł/noc.  Dalsza droga bez historii: Nowy Staw, Dworek, Drewnica, Przemysław. Odliczamy ostatnie km iiii.... morze. Super chociaż nie ma już takiej radości jak rok temu. Za rok trzeba będzie pomyśleć o czymś nowym. Wracamy, zakwaterowanie i zostawiamy rowery na 3 dni w garażu. Zwiedzamy pieszo. Chodź przez 3 dni zrobiliśmy 50 km pieszo. My nie odpoczywamy, nie potrafimy ;)

Zamek w Malborku

Wyprawa nad morze. Odcinek Toruń- Laskowice

Czwartek, 14 czerwca 2018 · dodano: 20.06.2018 | Komentarze 2

Pozwalamy sobie wyjechać poźniej. Miało być dzisiaj mniej km. No ale... Ciśniemy do Torunia przez Skąpe, Lipinek , Lisowo. Mamy szczęście znów nie pada. W Katowicach w tym czasie pada codziennie ;) Dziś sady, zamieniły się w pola kukurydzy i zbóż.Wjeżdzamy na punkty widokowe Grudziądza. Jest pięknie  Oglądamy Twierdze i Bramę Wodną. Szukamy czegoś do jedzenia, jesteśmy potwornie głodni a jakiś Pan gdy dowiaduje się, że jesteśmy z Katowic opowiada całą historię swoich dziadków z wojny. Jemy na rynku w obiadach domowych. Dziś mam jakiś kryzys. Najchętniej bym tu została. Szukamy noclegu. masakra wszystko w Kwidzynie zajęte (w to nie wierzę pewnie nie chcieli na jedną dobę) albo +150 zł.  Znajdujemy coś w końcu za 110 zl. Mamy jeszcze 35 km. Nie wiem skąd znalazłam podkłady siły żeby tam dotrzeć. To już było przekroczenie granicy gdzie nie czuje się nic. Przejeżdżamy albo przez piachy obok jakiegoś małego starego lotniska, dalej kamieniste drogi. Komary tną niemiłosiernie. Zatrzymujemy się pod jakimś sklepem co by mieć kolacje i śniadanie. Miejscowi zaczepiają, w sklepie prawie nic prócz piwa i batonów i chipsów. Nie lubię aż takich totalnych wioch.  Odliczamy ostatnie km. Rower ślizga się na piachu. Nie możemy się zatrzymać bo owady nas zeżrą. Odczepiają się dopiero po zużyciu CAŁEGO Off-a. Cóż genialnie. W końcu dotaczamy się na kolejne totalne zad*pie. Okazuje się, że to sala weselna. Tym razem luksus bo mamy kawę i herbatę w cenie. Miły właściciel. Chowamy rowery chociaż nie wiem który złodziej by tu trafił naprawdę :D. Jest mega wygodnie, kąpiemy się i zasypiamy. Jutro cel.




Ścieżka rowerowa wzdłuż Wisły- Grudziądz.

Wyprawa nad Morze. Odcinek Płock-Toruń

Środa, 13 czerwca 2018 · dodano: 13.06.2018 | Komentarze 0

Dziś spałam dobrze. Było wygodnie. Wreszcie. Wyjeżdżamy przed 7. Jedziemy na śniadanie do Maka. Pyszna kawa stawia na nogi. Wydostajemy się z Płocka ścieżką rowerową. Jeszcze tylko jakiś dzieciak wpada mi prawie pod koła bo jedzie w słuchawkach. Wreszcie las... dla odmiany od sadów (na które zaczęłam już narzekać z powodu monotonii zaczynają się piachy). Postanawiam się już nie odzywać , a przynajmniej nie otwierać buzi jeżeli mam na coś narzekać. Przewracam się na piachu, a końcówka siodełka wbija mi się w miejsce pod kolanem od tyłu. To boli. Bardzo. Boli jeszcze dobre 3 dni. Kierunek Maszewo, Maliszewo, Czarne. Omijamy Włocławek bo on też się wiąże z jazdą głównymi, albo dużym nadrabianiem. Znów uciekamy przed deszczem. Pożywiamy się świeżymi bułkami w Lewiatanie z szynką, serem i ogórkiem. Planujemy stanąć na obiad w Toruniu.  Nagle zaczynają się takie piachy, że co chwilę prowadzimy. Niby szlak czarny rowerowy, a nie da się jechać. Pokazuje mi jeszcze 15 km tego szlaku. Odpuszczamy i jedziemy na prom na Nieszawę. Tym razem płacimy tylko 1 zł od osoby. Taniocha ;)  Kierujemy się ścieżkami rowerowymi w stronę Ciechocinka. Ładne uzdrowiskowe miasteczko. Jedziemy przez park i tężnie solankowe. Tutaj chwila przerwy na truskawki i przeczekujemy chwilową ulewę. 10 min szukamy noclegu. Znów trafiam za pierwszym razem. Mam szczęście które następnego dnia się skończy. Śpimy dziś na statku przy starym mieście. 100 zł za dwie osoby to zaskakująco niska cena jak na te lokalizacje. Kawałek 91, ale na szczęście mamy szerokie pobocze. Podziwiamy panoramę Torunia i kwaterujemy się. Idziemy zwiedzać stare miasto i zjeść w knajpce po Rewolucjach Magdy Gessler. Pyszna włoska oliwa, pyszna pasta. Mniam! Po odpoczynku zaczynam dopiero czuć dzisiejszą kontuzje. Ledwo idę. Boli. Po zwiedzeniu najważniejszych punktów idziemy spać na łajbie. Podziwiamy pięknie oświetlona Wisłę z pokoju. Jest piękne.

Prom Nieszawa

Park Ciechocinek


Tężnie Solankowe- Ciechocinek

Panorama Torunia

Widok z tarasu ze stateczku na którym spaliśmy.

Stare Miasto- Toruń.

Wyprawa nad Morze. Odcinek Tarczyn-Plock

Wtorek, 12 czerwca 2018 · dodano: 13.06.2018 | Komentarze 0

Ruszamy 7:30. Jest znów fajnie. Widzimy, że chmura idzie na nas, ale nie w kierunku w którym jedziemy. Więc ciśniemy totalnie.  Pierwsza przerwa Grodzisku na zakup batonów. Tu nas trochę pokropiło, ale widzę, że jeszcze 10 km i się uda uciec przed chmurą.  Dalej Gole, Teresin. Przejeżdżamy obok starego lotniska Sochaczew- Bielice. Znów jedziemy kawałek główną wojewódzką w stronę Gabina (trzeba kierować się tak żeby było cokolwiek niestety na bocznych drogach nawet często sklepów nie ma). W Gąbinie okazuje się, że tam jeździ się lewą stronę :/ głupie babsko prawie na nas wjeżdża i jeszcze bezczelnie pyskuje.
Jemy zestaw obiadowy za parę zł (kalafiorowa+ kotlecik). Mniam tego było mi trzeba. Chodź nadal nie mogę za dużo jeść. Mój organizm potrzebuje prostych węgli. Zostało ostatnie 20 km. Wieje centralnie w twarz. Kamil wyjątkowo jedzie pierwszy, nie mam siły walczyć z tym wmordewindem. Wjeżdzając do Płocka oglądamy przepiękną panoramę miasta nad Wisłą, następnie rynek. Pijemy piwko i udajemy się na nocleg w hotelu pracowniczym. Właścicielki nie ma i kieruje mnie jak po labiryncie jak mam wejść do pokoju przez telefon ;). Robię jej przelew i tak dziś śpimy. Rowery śpią z nami w pokoju. Wieczorem idziemy jeszcze na kebaba bo tak się zachciało. Dziś też było chłodniej i dobrze.

Wyprawa nad Morze. Odcinek Góra Puławska-Tarczyn

Poniedziałek, 11 czerwca 2018 · dodano: 11.06.2018 | Komentarze 0

udzimy się i leje. Nie zapowiada się żeby przestało. Jesteśmy głodni. Nie jedliśmy nic od wczoraj od obiadu. W okolicy nie było nawet żadnego otwartego sklepu (niedziela). W końcu o 10 zdecydowaliśmy się w deszczu ruszyć chodź pod najbliższy sklep. Jemy średnio smaczne bułki i czekamy kolejne 1,5 h jak przestanie lać. W końcu ruszamy i od teraz w miarę unikamy deszczu. Jest zdecydowanie chłodniej. Ludzie chodzą w bluzach, my w krótkim pędzimy żeby nadrobić czas. Kępeczki, Samowodzie, Nowa wieś, Warka (gdzie oglądamy fajny rynek oraz ratusz). Po drodze przeczekujemy ulewę na stacji benzynowej. Pani z obsługi nie jest zadowolona że tam stoimy (widać po reakcji). Ani nic nie jechało, ani nikomu nie przeszkadzaliśmy. No cóż...
W Warce jemy obiad. Przepyszna zupka (coś na co pozwala mój żołądek) i kawałek pizzy. Odbijamy trochę od biegu Wisły. Nie mam ochoty spać w Warszawie i okolicach. Znajdujemy fajny i tani nocleg w Tarczynie. Za 110zł/2 osoby ze śniadaniem. Jedziemy. Znów sady, sady i sady. Tym razem najwięcej czereśni.  Okazuje się , że to fajny zajazd. Rowery stoją bezpiecznie, mamy restauracje obok gdzie wieczorem odpoczywamy na piwku. Jednak znów okazuje się bardzo niewygodna poduszka (jak na prawie płasko) nie umiem tak spać. Znowu się kręcę z boku na bok pół nocy.

Wyprawa nad Morze. Odcinek Sandomierz-Gora Pulawska

Niedziela, 10 czerwca 2018 · dodano: 11.06.2018 | Komentarze 0

Od 5 na pewno nie śpię. Z niesmakiem jem bułkę z kiełbasą i pomidorem. Chcemy wyjechać wcześnie. Na dzisiaj też zapowiadają upały. Jedziemy zobaczyć Bramę Opatowską której nie widzieliśmy wcześniej.  Już się orientuje, że bliskość Wisły w większości oznacza albo główne drogi, albo piaski, niewygodne trawy. W następnych dniach więc będziemy jechać trochę inaczej niż planowaliśmy.  Jedziemy przez Dwikozy na prom na Zawichoście. Rozmawiamy trochę z Panem który to obsługuje. Jest bardzo miły. Robimy sobie fotki. Mówi, że bardzo często widzi tutaj rowerzystów, nawet ostatnio byli Ukraincy. Pyta się jaką drogę wybraliśmy i przekonuje nas o jej słuszności. Jedziemy dalej. W Opolu Lubelskim stajemy na obiad. Jestem głodna, a znów nic nie mogę wcisnąć. Wizja przejechania jeszcze 40 km mnie rozbraja. W bidonie wrzątek. Wczoraj droga przez sady, dziś pola kapusty. Następny postój robimy w Kazmierzu Dolnym. Ogladamy wąwóz lessowy i rynek oraz Zamek (tylko z daleka). Szukamy noclegu. Znajdujemy do w Górze Puławskiej. Zadowoleni odliczamy kilometry. Jedziemy wzdłuż Wisły z fajnym widokiem. Po ostatnim ciężkim podjeździe sprawdzamy i okazuje się, że nocleg jest 4 km w inną stronę ( właścicielka źle oznaczyła na google). Mamy już dość. Jestem tak zmęczona, że chce mi się płakać
W końcu odnaleźliśmy. Rowery stoją na podwórku, ale to nic. To takie zad*pie, że nie ma NIC. Zasięgu, żywej duszy.  Nawet domu z drogi nie było widać bo był zasłonięty drzewami. Pijemy jeszcze na balkonie cydr który zakupiliśmy w Sandomierzu. Rzeczywiście te sklepowe są ohydne, ten był pyszny, w ogóle jak sok bez alkoholu. Zasypiamy, ale z powodu niewygodnej poduszki znów śpię ze 4 godziny.

Przeprawa promowa.


\

Wyprawa nad Morze. Odcinek Tarnów-Sandomierz

Sobota, 9 czerwca 2018 · dodano: 11.06.2018 | Komentarze 0

Rozpoczynamy swoją drugą wyprawę z sakwami. Tym razem lepiej zaopatrzeni. Z rana jedziemy na pociąg do Piotrowic. 5:05 wsiadamy, a krótko po 9 wysiadamy w Woli Rzędzińskiej pod Tarnowem. Na początek trzeba się przedrzeć przez schody gdyż do widny zakaz rowerów. Rewelacja podnosić prawie 30 kg ;)
Po tych niedogodnościach zaczynamy.....
Trzeba się przyzwyczaić do jazdy z sakwami. Kierujemy się w stronę Wisły. Przez Żukowice, Radomyśl Wielki
"Na rynku w Radomyślu Wielkim, przy drodze Tarnów - Mielec stoi na postumencie samolot M-2 - prototyp opracowany i zbudowany w 1956 r. w zakładach PZL-WSK w Mielcu pod kierunkiem inż. Stanisława Jachyry przez pierwszych po wojnie absolwentów Wydziału Lotnictwa Politechniki Warszawskiej. Jest to jeden z dwóch zachowanych tego typu pojazdów. Drugi znajduje się w Krakowie w Muzeum Lotnictwa.'
Oglądamy, jedziemy dalej. Upał daje się we znaki. 70 km i mam dość. Jedziemy wojewódzką, ale nie jest tak źle. Dalej Przebendów, Trzciana. Dojeżdzamy do Wisły i trafiamy na całe sady jabłek. Tak jest aż do Sandomierza. Jest pięknie ale okropnie gorąco. Cały czas mam ochotę tylko na słodkie, nie jestem w stanie nic innego jeść nic baton i popijać wodą, ewentualnie radlerem 0,0 %. Robimy postój 17 km przed Sandomierzem. Leżymy pod sklepem w cieniu. Praktycznie nie jestem w stanie się pozbierać. Już musimy dojechać. Nie lubie rezygnować tak blisko celu. Te kilometry są jak wieczność. Trafiamy gdzieś na szlak Green Velo. Jest fajnie oznaczony. Cały czas jedziemy wsród sadów, co nie oznacza, że mamy jakikolwiek cień. W końcu dojeżdżamy do Sandomierza. Ludzi pełno, jak mały Kraków. Trochę inaczej niż na zdjęciach ale też ładnie. Zaraz nachodzi mnie pytanie jak ten aktor grający Ojca Mateusza jeździ w okolicach tego rynku na tym skłaczku?! pełno kamieni na nawierzchni (w sensie nawierzchnia to kamienie). Jechać się nie da, prowadzić jeszcze gorzej (w szosowych SPD jak na łyżwach). W końcu po obejrzeniu rynku, dworku Ojca Mateusza stajemy coś zjeść. 1/4 obiadu a mój żołądek mnie nie słucha. Mam ochotę tylko na picie.
Znajdujemy kwaterę i idziemy jeszcze na spacer. Przepięknym wąwozem lessowym. Idziemy zobaczyć także okolice rynku ucho igielne oraz kościół.
To był cieżki dzień. Zasypiamy. Znów nie śpię dobrze. Tam gdzie śpimy pół nocy ktoś się kłóci. Słychać krzyki, szarpaninę. Masakra. Znów śpię dosłownie 3 godziny.


Radomyśl Wielki



Ucho Igielne w Sandomierzu