Spotkanie z samochodem ...

Środa, 28 czerwca 2017 · dodano: 29.06.2017 | Komentarze 5

A było tak.... Pojechaliśmy sobie na staw na Rybołówkę. Wracamy.
Przecinamy drogę 44. Mamy jechać na wprost. Patrze w lewo sznur samochodów przejechał, patrze w prawo i stoi babka która chce skręcić w lewo z głównej więc ma pierwszeństwo ale pokazuje żeby jechać...
To zajęło sekundę może dwie. Nagle z lewej wyrosło auto. Nie wiem skąd. Czy wyjechała z posesji (nie mogła jechać z daleka bo miała zbyt małą prędkość)? Kamil też jej nie widział, babka w aucie która mnie kazała jechać też jej nie widziała.
Dobrze , że jechała jakieś 25 km/h. Udało mi się położyć z rowerem na masce.
Tylko moja wina, ale nie wiem jak to się stało jestem pewna, że jej wcześniej nie widziałam. Zbieram się jakoś po tym upadku na ziemię. Opuchnięta noga ale mogę wsiąść na rower. Pokazuje Pani która uderzyła, żeby jechała. Sama jest przerażona, 3 razy pyta czy na pewno. Nie chcę policji- i tak by była moja wina. Na szczęście nic nie zarysowałam jej, a na drugie szczęście wykupiłam niedawno OC dla rowerzysty na takie przypadki. 
Uznajemy z Kamilem, że jak po 15 km nie przejdzie (bo tyle mam do szpitala), jedziemy na SOR.
Na szczęście noga nie boli tak strasznie. Jedynie na wybojach. O dziwo rower nawet nie ma uszkodzeń. Może tylne koło troszeńkę się rozcentrowało i lekko obdrapała rama. Ale poza tym nic.
Dojeżdżam do domu ratuję się Doretą i Kompresem chłodzącym. Opuchliznę mam tylko od środka , a strzał dostałam od zewnętrznej. Prawdopodobnie noga mi poleciała na pedał.
Pod wpływem kompresu opuchlizna schodzi całkowicie, a tylko skóra jest napięta. Dziś znów napuchła, ale naprawdę nie jest tragicznie w pracy przykładam zimnym i schodzi. Nie mam żadnych siniaków i nic (po wypadku w Żywcu całą rękę miałam fioletową...)

Tychy i Wyry + 2 tys

Wtorek, 27 czerwca 2017 · dodano: 28.06.2017 | Komentarze 0

Wreszcie na rower po tygodniu! Aż żal było, że w weekend nie miałam czasu.
Jedziemy najpierw do KFC do Tychów bo się kukurydzy zachciało ;)
Później do Trzynastki na 14dniowe :)
Przez Wyry i Mikołów trochę okrężnie do domu.
Fajnie zrobić chodź parę km od razu się spoko czuje, dzisiaj już da się ze mną wytrzymać :)

                                                             ~~~~~~~~~~~~~~~~~~

2 tys ma Meridzie od 6 maja :) Szybko..

Do Urzędu Skarbowego i DPD

Czwartek, 22 czerwca 2017 · dodano: 22.06.2017 | Komentarze 1

Jak wyżej. Do Urzędu załatwić sprawę z błędnie wypełnionym pitem. Później praca.
Na nic nie ma czasu po urlopie.. serio przydało by się dwa dni na ogarnięcie domu.

Po wyjeździe się zważyłam -1,3 kg
Sukces -16,5 kg od września. Leki wreszcie zaczynają działać.. szkoda tylko, że pomogłam sobie bardziej sama robiąc badania na własną rękę i czytając opinie w necie niż bedąc u lekarzy specjalistów....

Na pociag

Poniedziałek, 19 czerwca 2017 · dodano: 19.06.2017 | Komentarze 0

Z Wisełki na pociąg do Świnoujścia i z pociągu do domu. Koniec wspanialej wyprawy :(

Po wczorajszym leżeniu na plaży z bólem serca zakładam biustonosz. Kręcimy spokojną 102 (mija nas tylko kilka aut) do Międzyzdrojów. Tam robimy zakupy na pociąg i na śniadanie. Posilamy się i R10 jedziemy do Świnoujścia. Jesteśmy 2 h przed pociągiem. Na szczęście mamy zarezerwowane miejsca na rower. O dziwo jest podobnie jak w KŚ. Rowerki wiszą bezpiecznie, a my mamy miejsce obok nich. Wszystko było by super gdyby akurat w naszym wagonie nie przestała działać klimatyzacja. Cudownie 9 godzin w saunie. Jestem zmęczona totalnie.
O 21 wreszcie wysiadamy i jedziemy z dworca głównego do domu. Jeszcze na PKP mamy przygodę. Chcemy sobie zjechać z peronu windą. Co by rowerów nie nosić. Wsiadam do windy która się zacina(!) Dzwonię alarmem raz, drugi, dziesiąty i NIC. Już mam wybierać numer alarmowy windy, kiedy Kamil po krótkim szarpaniu wreszcie otwiera drzwi. Wychodzę jakoś znosimy rower na dół, a ochrona dworca zadowolona gada sobie z koleżanką na fajce. CUDOWNIE!!!!!!!! Nie zostawię tak tego.
Jeszcze tylko po maślankę na poparzone plecy i do domu.

Powrót pociągiem.

Świnoujście

Sobota, 17 czerwca 2017 · dodano: 17.06.2017 | Komentarze 0

Dzisiaj jedziemy zwiedzać okolicę. O 9 pogoda pozwala więc jedziemy zielonym szlakiem przez Woliński Park Narodowy. Chcemy zwiedzić Zagrodę Żubrów, ale niestety Pani z kasy nie jest chętna żeby zerknąć na rowery i w ogóle ma żal do świata, że musi pracować. Jedziemy więc dalej. Posilamy się na Orlenie gdzie spotykamy uroczą kotkę ze stacji. Jest piękna, aż dziw , że nikt ją do domu nie wziął. Dzielimy się hot -dogiem i dalej jedziemy do Turawy, nad jezioro Turkusowe. Podziwiamy chwilę, a następnie na wzgórze Zielonka. Po drodze Panie narzekają, że tak strasznie ciężko się idzie bo tak wysoko (no pewnie niecałe 100 metrów nad poziomem morza). My częściowo idziemy po schodach, częściowo wjeżdzamy na punkt widokowy. Jest super, chodź dziś nie ma pełnej widoczności. Zjeżdzamy (ja znów obijam sobie nogi które i tak mam całe w siniakach). Kierujemy się już na Międzyzdroje i szlakiem R10 do Świnoujścia. Tam zjadam pyszne pierogi z dorszem po drugiej stronie miasta. Niemców bardzo dużo, nie wiem czemu ale nie mogę słuchać gadania w tym języku brrrrr....
Jedziemy obejrzeć wiatrak w Świnoujściu czyli główny punkt nawigacyjny na port, a następnie kierujemy się na Międzyzdroje. Istna masakra, ludu jak na koncercie. Dobrze , że wybraliśmy na wypoczynek malutką Wisełkę 5 km dalej. Izotonik na molo z pięknymi widokami i powrót 102 (bardzo spokojną) z zachaczeniem punktu widokowego Gosań. Niby nic, a parę km jest.

Urocza koteczka :)

Jezioro Turkusowe

Wzgórze Zielonka

:)


Izotonik w takim klimacie :))

Wzgórze Gosań :)

Katowice-Świnoujscie ostatnie etap!

Piątek, 16 czerwca 2017 · dodano: 16.06.2017 | Komentarze 0

Wczoraj reset day
dzisiaj ostatni etap Morzyczyn-wiselka (k. Miedzyzdroje)  do Świnoujścia braklo 15 km. Ale tam kwater nie bylo
Nie ważne. Morze zaliczone! :) ale jutro do Świnoujścia trzeba jechac. Tak dla spełnienia. 


Wstajemy o 9.. Spieszymy się bo o 14 ma padać, a do przejechania 80 km.  Rano posilamy się na Orlenie i atakujemy ostatni odcinek. Jedziemy szybko przez Tarnowiec, Tarnówko, Wierzchosław 51 km bez zatrzymania. 35 km do końca. Gęba mi się śmieje na maksa. Czeka nas jeszcze kilka kilometrów spokojną 111 do Wolina. Samo miasto jest piękne, jednak nie możemy tu dzisiaj stanąć na dłużej. Niedługo ma padać, a chcemy dojechać na sucho. Po drodze oglądamy piękny pokaz chmur nad wiatrakami i polami (fotki jeszcze w tym tygodniu). W Wolinie krótka przerwa na baton i ostatnie 17 km pędzimy w stronę Wisełki. Jakieś 5 km przed pomagamy błądzącemu rowerzyście którzy jedzie wzdłuż wybrzeża i szuka drogi na Kołczewo (jednak nawigacja czasami się przydaje ;)) W końcu jesteśmy 2 km przed. Ucieszeni mijamy jezioro w Wisełce i w tym momencie zaczyna lać. Czekamy pod drzewem. No nie.. 2 km przed plażą?!. Udaje nam się przeczekać. Wjeżdżamy na plażę. Uczucie niesamowite. 5 min i wracamy bo zapowiada kolejną ulewę. Docieramy do pensjonatu jak zmokłe kury. Pani Właścicielka widzi nas i tylko mówi "o mój Boże.. " na szczęście z uśmiechem :) Przebieramy się, meldujemy. Przestaje padać i idziemy na spacer. UDAŁO SIĘ!!!!!!!!!!!!!

Szczęśliwa chwila!!!

Spacerek :)

Obiadek.. mniam mniam:)

Katowice-Świnoujście cz6

Środa, 14 czerwca 2017 · dodano: 14.06.2017 | Komentarze 0

Zwiedzanie Szczecina. Tj. Izotonik nad Odrą :) powrót do Morzyczyna na imprezę do kolegi .
Dzisiaj lajtowo. Po nocy spędzonej w komfortowym domku letnim u kolegi o 9 zbieramy się do Szczecina. Jedziemy ścieżką rowerową potem lasem przez WIlcze Błota. Lądujemy przy jakimś Lidlu gdzie gubimy drogę. Nawigacja uparcie nas prowadzi krajówką. Wyszukujemy najbezpieczniejszą możliwą opcję 3 km jazdy krajówką (i to już jest pomyłka!) Wreszcie lądujemy na Dąbiu. Znowu błądzimy ponieważ most celny jest w remoncie i nie da się przejechać. Przedzieramy się przez jakieś krzaczory i działki bezdomnych. W końcu udaje nam się wyjechać za węzeł z A6 skąd prowadzi mega droga do samego Szczecina. Tam też błądze te węzły nad Odrą są dla mnie nie do ogarnięcia. Jedziemy gdzieś pod prąd ścieżką rowerową , przepraszam po drodze dwóch rowerzystów. W końcu udaje nam się dotrzeć pod Zamek Książąt Pomorskich.  Siadamy po drugiej stronie Odry na lokalnym Bosmanie (piwko dostępne wszedzie, jednak nadal lokalne no i lanego nie piłam ;)). Zjadamy obiadek (mnie się zamarzył smażony tuńczyk z musem pomarańczowym i szparagami) Luksus normalnie, ale nie jest tak drogo jakbym się spodziewała. Kamil je prawdziwego wołowego burgera. Po 1,5 godziny posiadówki- wracamy. Tym razem udaje nam się w całości minąć nieszczęsną drogę. Wracamy znów przez Zdroje i Wilcze Błota- gdzie już powoli szukamy noclegu nad morzem. Nie chcemy spać w namiocie, bo chcemy coś zwiedzić, zostawić rowery. Jak się później okazuje nie jest to takie proste. Wszędzie na słowo "rowery" słyszymy "nie" albo "w ogrodzie", "w korytarzu", "pod płotem" albo "300 zł za noc". W końcu za radą Wujka który niegdyś był w tamtych okolicach znajdujemy coś w pobliskiej Międzyzdrojom "Wisełce". Jest super, a rowery "w zamkniętej piwnicy" No wreszcie coś logicznego! Jak się poźniej okazuje bardzo bezpiecznej bo do piwnicy trzeba było pokonać jeszcze trzy zamki :). Wracamy ze Szczecina już uspokojeni , że mamy wszystko załatwione. Jutro wolne :)


Kamil zmęczony :))

Katowice-Świnoujście cz5

Wtorek, 13 czerwca 2017 · dodano: 13.06.2017 | Komentarze 0

Nastepny etap Strzelce Kraj.-Morzyczyn (k. Stargardu) jutro zwiedzanie Szczecina oczywiście rowerowo i powrot do Morzyczyna. Czwartek reset day u kolegi w Mozyczynie . W piatek ostatnie 100 km i witamy plaże.


Rano wstajemy i pierwszy raz od 5dni jem dobre śniadanie. Pyszna jajecznica i kromka z szynką, serem i pomidorem. Do tego wspaniała kawka. To stawia na nogi. Wyjeżdżamy lekko po 9. Znowu niezliczoną ilość razy droga z kamieni. Ulewa mi się już po prostu , a moje nadgarstki wspomaga heparyna 30000 (tak nie pomyliłam się ;)) Dobrze, że ciocia z Niemiec poratowała w porównaniu do naszej dostępnej wersji 1000 to niebo, a ziemia). Jedziemy obok Jeziora Pełcz, Moskorzyna do Warnic k Pyrzyc. Gdzie zaczyna się świetna ścieżka rowerowa, która prowadzi nas z małymi przerwami  na szutrówki do Morzyczyna nad Miedwie gdzie mamy zapewniony nocleg na trzy dobry u kolegi. Jest świetnie. Marzymy o tym żeby dojechać. Dziś nic ciekawego, walka z wiatrem i kostką. Ale dobry humor jest, bo morze coraz bliżej. Dotaczamy się na miejsce. Jedziemy jeszcze 3 km dalej na obiad oczywiście prosto pod wiatr i 3 km zajmuje nam ponad 10 min prawie 15. Wracamy i robimy spacerek nad Miedwie :) Przy okazji pierwszy raz w życiu widzę na żywo małe łabędziątka. Pan łabędź pilnuje i wychodzi na brzeg, więc grzecznie nie odwracając się tyłem wycofujemy się i podziwiamy z daleka. Tym razem śpię dobrze :)



Głaz leżący słoń.

Spacer na Miedwie.

Katowice-Świnoujście cz4

Poniedziałek, 12 czerwca 2017 · dodano: 12.06.2017 | Komentarze 0

Etap Grodzisk Wielkopolski-Strzelce Kraj. Kryzys... Kryzys.. Kryzys.

Dzisiaj mijamy granicę województwa Lubuskiego. Co mam powiedzieć. Chyba mają tam jakieś upodobanie do takich oto ścieżek

Ręce mnie już bolą maksymalnie , bo jednak alu nie amortyzuje w ogóle. Nadgarstki cierpią. Dodatkowo od początku wieje cały czas silnie z północnego -zachodu (i wiało tak przez cały tydzień oprócz czwartku kiedy mieliśmy "wolne). Przewidziałam to (wpis z przed wyjazdu) Ale mniejsza jedziemy do Przytocznej (tym razem jemy obiad w połowie żeby nie popełnić błędu jak w poprzednich dniach. Akurat wcześniej znalazłam na mapie knajpkę gdzie rewolucje robiła Magda Gessler. "Zielona Gęś". Dziś danie dnia sarninka w sosie z kluseczkami śląskimi i surówkami. Nie płacimy drogo jakby się wydawało, ale mnie nie powala. Robiłam już raz dziczyznę w domu i myślałam, że zepsułam bo smakowała tak- nijak. Teraz smakowało podobnie widać tak ma. Po ponad godzinnym postoju ruszamy. Nic nie odpoczęłam. Wiatr jest taki, że pod górkę mnie cofa. Jedziemy do tego centralnie na zachód. Łzy mi się cisną do oczu. W lasach jest trochę odpoczynku od wiatru, jednak piaskownica jak na Jurze. W końcu dojeźdzamy do pięknej miejscowości Santok gdzie już nie daleko do kolejnego przystanku- Strzelce.
Robi się mega zimno, siadamy na chwilę na rynku gdzie znajduje nas koci przyjaciel z okolicznej knajpy. Kamil głaska przez całą naszą posiadówkę, a jak tylko próbuje zdjąć kotek próbuje ugryźć (ah te kotki ;p).
Do pokoju. Myjemy się i zasypiamy....Znów pada w nocy. Mamy szczęście.

Rowerowa opalenizna nie tylko na nogach i rękach :D

Jedne z nielicznych autostrad rowerowych tych asfaltowych.

:)

Sarninka.

Przyjaciel na rynku :)

Katowice-Świnoujście cz3

Niedziela, 11 czerwca 2017 · dodano: 11.06.2017 | Komentarze 0

Etap Milicz-Grodzisk Wielkopolski.
limit pecha chyba wyczerpany. Chodz nie mowie głośno bo licho usłyszy i pokaze ze jednak nie. Jeszcze 3 dni i 330 km. Wiecej po powrocie..


Lekko po 6 wyjeżdżamy. Niestety musimy zmienić plany. Kierujemy się na Leszno do OBI gdyż zostało nam tylko 10 sztuk trytytek, a gdyby tak bagażnik strzelił trzeba mieć coś zapasowo- żeby chodź do pociągu dojechać. Mijamy granicę województwa Wielkopolskiego. Dubin, Konary, Sobiałkowo, Góreczki wielkie (w sumie płasko ;p) zawsze widząc nazwę takiej miejscowości w okolicach śląska wiem czego się spodziewać. Śmieje się z Kamila trzy razy bo dokładnie trzy razy gdy on sięga po bidon przez drogę przebiega nam sarna :D. No cóż nie dane mu podziwiać leśne zwierzęta :) Wjeżdzamy do Leszna super ścieżką asfaltową i tam ciągniemy do samego OBI. Jestem już mega głodna więc zatrzymujemy się obok w KFC. Chodź normalnie tego nie wybieram- smakowało wspaniale. Po obiadku przez Wilkowo Polskie, Wielichowo kierujemy się w stronę Grodziska Wielkopolskiego. Piachy dzisiaj gorsze niż na Jurze. Nie da się przejechać, zmęczenie daje się we znaki. Rower gdy go prowadzę kilkakrotnie "upada" mi na ziemię. Dotaczamy się do Grodziska i znajdujemy noclegi w "Pub Derby" właściciele mili, ale bardzo małomówni. Zostawiamy rowery (uff udało się bezpiecznie- bo wcześniej po kilku telefonach bezpiecznie to w korytarzu lub w ogrodzie). idziemy obejrzeć Grodzisk. Przebieram się i zakładam ciemne okulary. Przeglądam się w lusterku- wyglądam strasznie. Oczy mam tak podkrążone jakbym była po imprezie. Co tłumaczy spojrzenie kilku ludzi gdy siedzieliśmy na rynku. Tym razem pijemy kolejne lokalne piwo "Pniewskie". Zjadam przepyszną zupę gulaszową, która stawia mnie na nogi. Następnie idziemy zwiedzać rynek i park (więcej na zdjęciach). Wracamy do noclegów gdzie wchodzimy jeszcze na dół do Pubu właścicieli. Biorę dwa piwa i nie mogę wyjść z podziwu kiedy Pan mówi "7 zł"... 3,5 lane? Pewnie jakieś mieszane. Nic bardziej mylnego oglądamy żużel (akurat leci Leszno-Wrocław), a ja po jednym piwie ( w sumie drugim) czuje jak mi się nogi łamią. Idziemy na górę do pokoju. Zasypiam....
Budzi mnie deszcz o 3 w nocy- leje. Naszęście w nocy. O 6 wstaje wyspana. 6 godzin snu- luksus. Trzeba jechać dalej.

Drogowskaz w lesie :)



W Grodziskim parku.